تأثیر مولفه های هوش هیجانی بر تسهیم دانش استراتژیک: موردکاوی مدیریت اکتشاف شرکت ملی نفت ایران

پیشرفت های اخیر در فناوری اطلاعات، هزینه های مدیریت داده را به میزان قابل توجهی کاهش داده است. چنین تغییراتی مفهوم سازمان یادگیرنده، سازمان های دانشی و مدیریت دانش را وارد ادبیات مدیریت نموده است. در محیط پویا، چالشی و رقابتیِ کسب و کار امروز، حرکت سازمان ها به طرف سازمان های یادگیرنده از الزامات موفقیت در چنین محیطی است. مهمترین رکن مدیریت دانش، پیاده سازی و اثر بخشی آن است به طوری که شناخت مدیریت دانش به عنوان روح حاکم بر اَعمال سازمانی، برای پیاده سازی آن ضروری است. با توجه به اهمیت مدیریت دانش و یادگیری سازمانی، شناخت عوامل تأثیرگذار در تسهیل این فرایند، ضروری است. براساس تعریف هوش هیجانی، به نظر می رسد به دلیل آنکه هر دو مفهوم بر تعاملات و ارتباطات افراد در سازمان تأکید می کنند، لزوم شناسایی و تبیین اثرات هوش هیجانی بر تسهیم دانش استراتژیکِ افراد از جمله راهکارهایی است که می تواند سازمان را برای حرکت به سوی یک سازمان دانش محور و یادگیرنده یاری دهد. هدف از این تحقیق، ارائه ی مدلی برای بررسی تأثیر مولفه های هوش هیجانی بر تسهیم دانش است. در این پژوهش از مدل هوش هیجانی بار-آن و مولفه ی دانش استراتژیکِ مدلِ تسهیمِ دانش دیکسون استفاده شده است. پژوهش فوق در مدیریت اکتشاف شرکت ملی نفت ایران مورد بررسی قرار گرفت و برای تحلیل نتایج از نرم افزار smart pls استفاده شد. بررسی مدل پیشنهادی بیانگر تأیید رابطه ی معنادار برخی از مولفه های هوش هیجانی بر تسهیم دانش استراتژیک است. نتایج نشان داد که مولفه هایی چون روابط میان فردی، کنترل استرس یا فشار روانی و خُلق عمومی افراد سازمان، می تواند به غنی سازی تسهیم دانش استراتژیک کمک کند و البته مولفه هایی مانند سازگاری و یا مولفه های درون فردی، تأثیر معناداری را بر این حوزه نشان ندادند.